-
1 уру
1) жать/сжать; убира́ть/убра́ть урожа́й || жа́тва, убо́ркааерым уру — разде́льная убо́рка
ни чәчсәң, шуны урырсың — (погов.) что посе́ешь, то и пожнёшь
2) перен.; простореч. лупи́ть, молоти́ть, колошма́титьәйдәгез, урыгыз үзләрен! — отлупи́те их!
3) перен.; прост. ло́пать, упи́сывать, руба́тьурабыз гына үрдәк итен — так и упи́сываем утя́тину
•- урып алу
См. также в других словарях:
арыш — Оныннан кара икмәк пешерелә торган башаклы үсемлек. АРЫШ АНАСЫ – Арыш башагына ябышып үсә һәм арыш белән бергә өлгерә торган карасу шәмәхә паразит гөмбә. АРЫШ БОЛАМЫГЫ – Бик булдыксыз, җебегән. АРЫШ КАМЧЫЛАУ – Җәй көне арыш өлгергән вакытта… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге